24 januari 2016 - Brussel - Chicago - Las Vegas

zo 24/01 11:05 - 13:30 Brussel (BRU) - Chicago (ORD) UA973 Flying time : 9u25
zo 24/01 16:24 - 18:30 Chicago (ORD) - Las Vegas (LAS) UA451 Flying time : 4u06

In januari 2015 vloog Murphy met ons mee naar Las Vegas waardoor zowel de heen- als de terugreis een helletocht werd, met op de heenreis een volle dag tijdsverlies en een halve dag op de terugreis.

Deze keer, althans bij de heenreis, gelukkig niets van dit alles en we komen zelfs een half uur vroeger dan voorzien aan in Chicago.

Van welke schroothoop United echter deze B767-300 vandaan gehaald had, mag Joost weten. Een blik op de aircraft database leerde ons dat die in...1991 in gebruik genomen werd. Niet noodzakelijk een pensioengerechtigde leeftijd voor een vliegtuig, maar dan wel op voorwaarde dat men het interieur op regelmatige basis van een update voorziet, iets wat hier duidelijk nog nooit gebeurd is.
Anderzijds vraag ik mij ook af of United (en andere maatschappijen) nog wel veel zal investeren in het personal entertainment system. Nu hebben ze immers sinds kort iets veel beter. Men kan nu via een gratis app honderden, ook de meest recente, films streamen op de eigen tablet/smartphone of laptop. Daarnaast ook nog massa's TV-series, documentaires enz. En dit allemaal gratis en voor niets.
Wijzelf keken, toepasselijk, onder andere naar de heerlijk ontspannende film "Last Vegas", met Michael Douglas, Morgan Freeman en Robert de Niro.
Na een bijna onherkenbare Johnny Depp nog een gangsterbaas te zien spelen in het waar gebeurde verhaal "Black Mass", landen we dus in een licht besneeuwd Chicago.
Er wel nog aan toevoegen dat het eten aan boord heel wat beter geworden is bij United. Vroeger vonden wij ze mijlenver achterop liggen ten opzichte van bvb Delta, maar nu kregen we als dessert bvb ook een ijsje, wat vroeger nooit het geval was. Maar ook al de rest had precies een upgrade gekregen.

De 3u wachttijd in Chicago zijn zo om, ook al omdat we van terminal moeten veranderen en de bagage, zoals steeds bij eerste aankomst op een Amerikaanse luchthaven, opnieuw moeten inchecken.
De wachttijden bij Immigrations zijn nu ook zo goed als voorbij dankzij het volledig geautomatiseerde A(utomated) P(assport) C(ontrol). Je scant gewoon zelf de paspoorten, neemt de vingerafdrukken en een gezichtsfoto en klaar is kees. Toch een gigantische verbetering ten opzichte van het lange aanschuiven om dan bij één of andere gefrustreerde beambte identiek hetzelfde te gaan doen.

Zo oud de B767 was, zo nieuw is de A320 waarmee we naar Las Vegas vliegen. Heel fris interieur en bijzonder comfortabele stoelen. Hier, zoals meestal op binnenlandse vluchten, geen schermpjes in de stoelen, maar ook weer het gratis streamen via de app. We kijken opnieuw een film en we landen een half uur vroeger dan voorzien, om 18u plaatselijke tijd, op Mc Carran.

De auto hebben we ook nu weer geboekt bij Alamo waarbij we vooral het 'Bypass The Counter' waarderen. Niet meer aanschuiven bij de desk van Alamo, maar gewoon met de bus rechtstreeks naar de garage waar men een auto in de geboekte klasse kan uitkiezen.
We hadden op een 4x4 gehoopt, maar andermaal (nog nooit een echte 4x4 gezien op Mc Carran) wordt het 'slechts' een AWD, een zo goed als nieuwe Hyundai Santa Fé. Dat komt wel goed, ook al omdat hij de meeste clearance heeft van alle voorhanden zijnde voertuigen.

We rijden via de Strip naar het hotel waar we al bij al vlot inchecken. We laten het plan varen om nog eens kort over de Strip te lopen en gaan maar direct slapen. Het is inmiddels 21u geworden en het is precies 23u geleden dat we ons eigen bed verlieten.
We hebben van uit de kamer wel een mooi uitzicht op de High Roller.

Morgen begint de vakantie echt, want Vegas beschouwen we eigenlijk enkel nog als een "noodzakelijk kwaad" aan aankomst- en vertrekluchthaven.

Overnachting in The LinQ
Aantal gereden km: 10